6 februari 2022 – Deze week werd Mauro Mazzotti, general manager van Serie A-kampioen San Marino, geinterviewd door Emanuele Tinari van website Il Bar del Baseball. Mazzotti (*1959) is waarschijnlijk de beste en zeker de langst durende coach in het Italiaanse honkbal.

Hij behaalde landskampioenschappen als hoofd-coach of manager bij alle drie vorige clubs in de Serie A: Rimini 1999, Bologna 2003 en 2005 en Grosseto 2007. Tevens was hij Europese scout voor Seattle Mariners, Houston Astros en Baltimore Orioles en buiten Italië vervulde hij de functie van bondscoach in Spanje en Griekenland.

Sinds 2011 is hij verbonden aan de grootste sportclub in het kleine land San Marino. Die club mag als buitenlandse club ook in Italië meedoen en won met Mazzotti als eerste club ooit drie maal op rij de Serie A: 2011, 2012 en 2013. San Marino komt vrijwel altijd uit met louter buitenlandse spelers, te weten Italianen, andere Europeanen en spelers van over de Atlantische Oceaan. Dat doet de club ook in de European Champions Cup, het tournooi dat dit jaar in de voormalige Duitse hoofdstad Bonn gehouden wordt. In dat tournooi is San Marino de enige club, die met allemaal buitenlanders uitkomt. Andere deelnemende clubs uit Europa stellen voornamelijk binnenlandse spelers op naast enkele buitenlanders. Spelers uit WBSCE-landen mogen niet als buitenlander beschouwd worden. Het maximum aan spelers van buiten de WBSCE-landen is twee op het roster. Twee clubs in speelstad Bonn komen uit Nederland, Tsjechië en Duitsland, aangevuld met een uit Italië en een uit San Marino.

Toch klaagt Mazzotti over de geringe kansen die hij namens San Marino, maar tevens de Italiaanse clubs uit de Serie A hebben hun selecties te versterken met spelers uit andere EU-landen. De term, die in de Italiaanse honkbalwereld gebruikt wordt bij gesprekken over spelers met vooral Nederlandse en Spaanse paspoorten is “Comunitari”. Letterlijk vertaald betekent dit Gemeenschappers, niet omdat ze na de wedstrijd altijd gemeenschap willen hebben, maar omdat ze een paspoort van een ander land uit de Europese Gemeenschap hebben. Een snelle telling bij diverse Italiaanse clubs sinds einde seizoen 2021 levert 10 nieuwe Comunitari op, te weten 5 spelers met een Nederlands paspoort (Victor Draijer, Gilmer Lampe, Dudley Leonora, Rudy van Heijdoorn en Urwinn Juaquin), 3 met een Spaans, 1 met een Portugees en 1 met een Kroaats paspoort. En dan is het nog maar begin februari.

De Italiaanse bondsvoorzitter Andrea Marcon heeft bij zijn aantreden en later de clubs geattendeerd op het voordeel van Europese spelers. Toen telde de Serie A 8 of minder clubs, nu 32. Het voordeel van Europese spelers is dat zij niet beschouwd mogen worden als buitenlander en daardoor niet ten laste komen van het in Italië vastgestelde maximum van 3 waarachtig buitenlandse spelers. In de vorige eeuw waren dat vaak USA-Amerikanen, maar tegenwoordig veel Midden- en Zuid-Amerikanen. Mazzotti merkt echter in Il Bar del Baseball met verwijzing naar het EK 2021 op, dat “regerend Europees kampioen Nederland zijn spelers uit de nationale selectie niet laat vertrekken, dat de spelers van het als tweede geëindigde Israël niet haalbaar zijn, dat als derde geëindigd de Italianen zelf zijn en de als vierde geeindigde Spanjaarden zijn eigenlijk al allemaal bij Italiaanse clubs. Dit beperkt onze jachtvelden enorm!”

Toen Marcon zijn clubs aanmoedigde in Europa op strooptocht te gaan, telde de Serie A 8 clubs, nu maar liefst 32 clubs. Niet alle 24 nieuwe clubs afkomstig uit de toegevoegde Serie A2 zullen het maximum aan buitenlanders binnen halen, maar sommige hebben duidelijke ambities, zoals Grosseto dat de laatste weken de een na de andere speler importeert. Sommige clubs houden hun kaarten nog tegen de borst, want namen en aantallen wanneer publiceren is strategie. Ze moeten ook rekening houden met de verschillende fases van de competitie. De topclubs laten hun azen pas komen, wanneer ze hun ware concurrenten tegen komen en dat is doorgaans pas in de tweede fase en desnoods pas in de derde fase. San Marino GM Mazzotti zegt daarover: “We hebben besloten voor een puur buitenlandse pitcher. In de eerste fase mogen we er een halen, die we binnenkort bekend zullen maken. De andere twee pure buitenlanders halen we in de tweede fase. Kiezen is nu lastig want Covid19 heerst nog steeds, dus wie dan leeft, dan zorgt. Als Italiaanse pitchers halen we (de Braziliaan met Italiaans paspoort- pvn) Tiago Da Silva en de jonge linkshandige (Venezolaan met Italiaans paspoort – pvn) Eduardo Peluso Rodriguez van Bolzano en Italia Under23”.

Het blijft opvallend, dat in een land met een gunstige ligging ten zuiden van de beschuttende Alpen de bevolking van 60 miljoen mensen niet meer oplevert dan die 20.000 leden van de honkbal- en softbalbond, ongeveer even veel als in het qua oppervlakte veel kleinere Nederland met 17 miljoen inwoners. Bovendien zijn er in Italie vaak Amerikaanse coaches actief om Italiaanse talenten te ontwikkelen. Toch blijft die behoefte om extra spelers uit het buitenland die de posities van de Serie A moeten opvullen. In de 70er jaren haalde Italië op initiatief van bondsvoorzitter Bruno Beneck de eerste hulptroepen uit de USA, waaronder pure Amerikanen en Amerikaanse spelers met Italiaanse voorouders. Die laatstgenoemden werden bij aankomst als Italiaan beschouwd. Later haalde Italië ook veel spelers uit Latijns Amerika en de laatste tijd dus die Comunitari met een paspoort van een WBSCE-lidstaat. Er zijn aparte wedstrijden voor niet-Europese spelers, voor Europese spelers en voor alleen Italiaanse spelers. In de dugouts worden formulieren gebruikt met paspoortduidingen voor de eigen ploeg, maar ook om de tegenstander te controleren. Een speler met een verkeerd paspoort opstellen betekent een reglementaire nederlaag.