Amsterdam, 23 september 2017 – Laat ik beginnen met te zeggen dat ik blij ben dat er mensen bij de KNBSB zijn die mijn stukjes lezen. Wel weer jammer dat ze er zo bitter weinig mee doen.

Na een aantal oliedomme uitspraken als reactie op mijn stukjes zijn de medewerkers van de bond ook grotendeels gestopt met reageren op Facebook. Verstandig. Dat doe ik zelf ook eigenlijk zo min mogelijk. Als ik wat te melden heb post ik het en als ik iemand wat wil vragen dan weet ik hem of haar via de mail, telefoon of privé bericht meestal ook wel te vinden.

Maar gisteren was er dan toch weer een reactie. Weinig echte tekst, dat dan weer niet, maar slechts een url. Kennelijk een alleszeggende url:

“www.knbsb.nl/nieuws/!/1116/voorbereidingen-ledentevredenheidsonderzoek“

De bond vraagt ons met die reactie dus of we nog even het bericht over het ledentevredenheidsonderzoek van zes weken geleden willen lezen. Een bericht dat ook in maart al een keer gebracht werd als nieuws. Prima hoor, nog een keer gedaan, maar ik lees niets nieuws. De bond gaat onderzoek laten doen en de directeur van het bedrijf dat dit mag gaan doen is een honkballer. Dus? Wat wil je zeggen?

Maar als ze er dan toch over beginnen wil ik er zelf ook nog wel wat over kwijt. Om te beginnen is het natuurlijk top dat de bond aan de leden gaat vragen hoe we het seizoen hebben ervaren. We krijgen eind oktober/begin november dan ook de mogelijkheid onze mening te geven over “bepaalde voorstellen of ideeën”.

Maar doen ze dat niet nu ook al tijdens de tien clusterbijeenkomsten? En als je onze mening wil weten, zou je dan ook niet bereid moeten zijn er iets mee te doen? Misschien had de bond éérst onderzoek moeten doen en dan pas plannen moeten presenteren.

Het lijkt er in ieder geval op dat iedereen daar bij de bond met de beste bedoelingen maar wat doet. De Kolom Breedtesport komt met plannen, de Kolom Topsport komt met plannen en op het bondsbureau gaan ze een onderzoekje doen. Het staat allemaal los van elkaar, heeft niets met elkaar te maken en het marcheert met oogkleppen op lekker door en langs elkaar heen.

De kop van dit stuk was eerst “Eerst doen, dan denken”, maar al schrijvende kwam ik tot de conclusie dat er van dat laatste woord eigenlijk totaal geen bewijs is.