Amsterdam, 2 april 2018 – Het is ruim een week geleden dat het bondsbestuur de bestuurlijke verantwoordelijkheid heeft overgedragen aan de bondsraad. Te vroeg om te kunnen zeggen hoe we nu verder gaan, maar wel is duidelijk wie waarschijnlijk het interim-bestuur gaan vormen.
In het persbericht dat na het aftreden van het bestuur werd verstuurd stond al dat Ruud van Zetten de rol van interim-voorzitter zal vervullen. De twee andere interim-bestuurders die op 18 april op de vergadering van de bondsraad worden voorgesteld zijn Gerard Vaandrager en Wim van den Hurk.
Alledrie de heren zitten op dit moment ook al in de bondsraad. Van Zetten en Vaandrager hebben de afgelopen jaren vanuit die positie al geprobeerd het bestuur bij te sturen. Van den Hurk zit nog niet zo lang in de bondsraad, maar als oprichter van de ELB heeft het oude bestuur ook met hem al het nodige te stellen gehad.
Van Zetten was vanaf 2007 al twee jaar voorzitter van de bond totdat hij in november 2009 na een langlopend conflict aftrad. Naast lid van de bondsraad is Van Zetten ook Penningmeester van UVV waar hij eerder al voorzitter was.
Vaandrager is naast bondsraadslid ook Voorzitter van Zwijndrecht. Ook was hij Voorzitter van het World Port Tournament en Vicevoorzitter van de Europese honkbalbond CEB. Nadat hij door Van Zetten was voorgedragen als Voorzitter van de CEB, maar niet verkozen werd bedankte hij voor de eer van het vice-voorzitterschap.
Van den Hurk loopt ook al heel wat jaren mee. Hij was o.a. coach bij PSV en is de vader van één van de meest succesvolle Nederlandse werpers ooit, Rick van den Hurk, op dit moment sterwerper bij de Fukuoka SoftBank Hawks in Japan. Ook was Wim van den Hurk de oprichter van de European Association of Professional Baseball waaruit in 2015 de Euro League Baseball ontstond. Inmiddels bestaat deze competitie niet meer. Wel heeft de WBSC vorige week een “Champions League” aangekondigd die ook in Europa uitgerold moet gaan worden.
Of deze drie bestuurders ook de nieuwe hoofdlijnen uit gaan zetten, of dat zij eerst op zoek gaan naar een nieuw bestuur is nog niet duidelijk. De roep om nieuwe en jonge bestuurders is groot, net als de opdracht die voorligt.
In 2014 schreef Vaandrager al een notitie die hij deelde met het toenmalige bestuur en ook breed binnen de honkbalwereld waarin o.a. staat “We zijn als Bond een “kind met een waterhoofd”. Een kleine breedtesport bond (met een helaas constant dalend ledental) met daarentegen een volledig buiten proporties presterende top. Dat kan nooit goed gaan!”. Dat klinkt in ieder geval als gezond verstand en dat geeft weer een beetje hoop voor de toekomst.
