Amsterdam, 25 december 2016 – In maart volgend jaar begint de World Baseball Classic. Door het ontbreken van een officieel WK wordt hier bepaald wie zich de komende twee jaar wereldkampioen mag noemen.

De definitieve rosters zijn nog niet allemaal bekendgemaakt, maar waarschijnlijk wordt dit het sterkste landentoernooi dat ooit gespeeld is. Als je kijkt naar welke spelers geselecteerd kunnen, mogen en zullen worden tenminste.

Begin deze maand maakte de MLB al 30 namen bekend van topspelers die bevestigd zouden zijn. Naast ‘onze’ Bogaerts, Schoop (J) en Simmons zullen ook o.a. Miguel Cabrera, Max Scherzer, Manny Machado, Javier Baez, Jose Altuve, Robinson Cano en Russel Martin voor hun land uit mogen komen.

De Nederlandse honkbalbond had eerder al aangekondigd dat ook Major Leaguers Jansen, Kieboom en Profar in de voorselectie voor Oranje zitten.

Ook de andere profcompetities werken mee en geven de spelers toestemming om uit te komen voor hun land. Voor Nederland betekent dat o.a. groen licht voor Van de Hurk en Balentien die op het hoogste niveau in Japan uitkomen.

De enige dwarsligger in het internationale veld is Cuba. Niet omdat de spelers van hun Amerikaanse profclubs niet zouden mogen uitkomen op dit toernooi, maar omdat deze ‘overlopers’ gewoonweg niet geselecteerd zullen worden voor het Cubaanse nationale team. Ondanks de verbeterde banden tussen de Verenigde Staten en Cuba blijft overlopen dus nog wel een een dingetje voor de Cubaanse autoriteiten. Helaas dus geen Chapman, geen Céspedes en ook geen Puig in een Cubaans uniform.

Maar Cuba is daarmee nog niet de vreemdste ploeg die meedoet aan de WBC. Dat is namelijk zonder enige twijfel het team van Israël. Tegenstanders van Oranje in de eerste ronde van de WBC in Zuid-Korea. In september wist Israël zich namelijk ten koste van Pakistan, Brazilië en het (United) Kingdom te kwalificeren en daarmee zijn ze na Nederland en Italië het derde ‘Europese’ land dat mee zal doen.

Dat de samenstelling van het team van Israël ronduit vreemd is te noemen heeft te maken met een combinatie van een viertal factoren. De eerste factor is hetzelfde algemene soepele beleid van de WBC. De WBC zegt namelijk dat je geen inwoner of staatsburger van een land hoeft te zijn om toch voor dat land uit te mogen komen. Wel moet je daar theoretisch voor in aanmerking komen.

Dat brengt ons bij de tweede factor. Want Israël heeft, vergeleken met andere landen, een bijzonder beleid voor mensen die staatsburger willen worden. Door de ’terugkeer wet’ komt iedereen die Joods is, of een joodse moeder heeft daarvoor in aanmerking.

De WBC maakt het echter nóg makkelijker, en dat is de derde factor, want zij zeggen dat als je een ouder, grootouder of partner hebt die Joods is, je voor Israël mag uitkomen. Dat is dus een hele brede interpretatie van de Israëlische wet.

Daarmee is het arsenaal aan spelers waaruit de Israeli’s kunnen putten ontzettend groot geworden. Iedere joodse speler of speler met een joodse opa of oma, en daar zijn er nogal wat van in de Verenigde Staten, heeft dus voor de WBC een ‘dubbele nationaliteit’. Tenminste als dat bewezen kan worden.

De MLB is verantwoordelijk voor het vergaren van dat bewijs. Dat kan bestaan uit een geboortebewijs, een certificaat van een bar mitswa of van een besnijdenis. Zonder certificaat telt de besnijdenis niet. Maar ook was er een speler die een foto van de davidster op de grafsteen van zijn opa indiende. Of dat genoeg bewijs was vertelt het verhaal verder niet.

Ik heb echt gezocht, maar zover ik heb kunnen nagaan zijn er geen Palestijnen die op hoog niveau honkbal spelen en aanspraak zouden kunnen maken op een plek in het Israëlische team. Daarmee leek de vierde factor voor waarom ik de samenstelling van het Israëlische team vreemd vind vooral een theoretische te zijn.

Deze vierde factor is namelijk de zelf opgelegde Israëlische regel dat het niet genoeg is om (potentieel) Israëlisch te zijn, maar je moet daarbij ook het joodse geloof aanhangen om voor Israël uit te mogen komen. Door een gebrek aan goede Palestijnse spelers is er echter voor de WBC geen risico dat ze een conflict uit het Midden-Oosten naar het honkbalveld importeren.

Met deze beperking snijden ze zichzelf overigens ook een beetje in de vingers want de vader van Arizona Diamondbacks speler Paul Goldschmidt is Joods waardoor Goldschmidt van de WBC wél mee had mogen doen. Maar ja, hij is een toegewijd Christen, dus dat feestje gaat niet door.

Er is door de WBC ook tijdens het kwalificatietoernooi in september rekening gehouden met het feit dat het Israëlische team feitelijk een Joods All Star Team was. Zo werd er in het schema voor gezorgd dat een van hun wedstrijden op vrijdagmiddag gespeeld kon worden om de zaterdagavond wedstrijd en daarmee de Sjabbat te kunnen vermijden.

Omdat ten tijde van het kwalificatietoernooi de profcompetities in de Verenigde Staten nog onderweg waren, en dat in maart niet het geval is, zal het Israëlische team, net als het Nederlandse team, nog een behoorlijke upgrade krijgen. Deze spelers spelen bij hun clubs overigens wel gewoon op zaterdag, maar ook voor de World Baseball Classic is nu al te zeggen, toeval of niet, dat Israël nooit op zaterdag hoeft te spelen.

Major League spelers die voor Israël kunnen uitkomen zijn Danny Valencia, Ty Kelly en Jon Moscot en daarnaast is er dus nog een hele grote groep Minor Leaguers waaruit gekozen kan worden.

Maar goed, als Oranje de beschikking heeft over alle, of in ieder geval de meeste, profs, dan mag Israël geen probleem opleveren in de poule.

Het Israëlische team, met keppeltjes op, tijdens de kwalificatie in september