Amsterdam, 16 september 2016 – Afgelopen maandag was ik in Hoofddorp voor de wedstrijd Nederland – Tsjechië. Ik mag het dan niet eens zijn met het selectiebeleid van de bondscoach, dat betekent niet dat ik ineens niet meer naar het Nederlands Team wil kijken.

Sams sloeg de bal maar liefst drie keer de tuin uit. Machtig om te zien. Ik zat op de tribune achter het derde honk en was nog geen vier meter verwijderd van Andruw Jones. Bijzonder. Roger Bernadina, voor wie ik ’s nachts op bleef om hem te zien spelen voor de Washington Nationals, stond slechts een paar meter verderop in te slaan in de on-deck-circle. Heerlijk.

Gisteren was ik ook in het stadion en had ik een discussie over welke homerun van Sams nou mooier was, die oppo, of de bom die tientallen meters achter het linksveldhek in het duin landde.

Ik bekende toen ook eerlijk dat ik toch wel genoot van die toppers in het Nederlands Team. Niet goed voor het Nederlandse honkbal, wel leuk om naar te kijken. Na ons de zondvloed, een beetje zoals het selectiebeleid dus.

“Waar is Bernadina?” kreeg ik via de app binnen van iemand die bij Ziggo de wedstrijd aan het volgen was. “Blessuregevoelig?” appte ik terug, want dat is The Shark natuurlijk wel een beetje. Ik vervolgde m’n gesprek op de tribune. “Staat Jones op het roster, of mag dat niet?” Ik stelde de vraag maar wist het antwoord natuurlijk al. Toch had ik Jones liever bij het Nederlands Team gezien als speler dan als coach. Begin dit jaar probeerde hij nota bene nog z’n comeback te maken in de Majors, dan zou hij nu toch nog wel goed genoeg zijn voor het EK?!

Sams, Bernadina en Jones. Drie spelers voor wie ik al m’n principes aan de kant wilde zetten om ze maar te kunnen zien spelen. Maar na het bericht vandaag op de Nederlandse Honkbalsite over Bernadina ben ik weer helemaal terug bij waar ik begon. Het Nederlands Team moet opgebouwd worden uit spelers die in de Hoofdklasse uitkomen.

Bernadina kon het niet opbrengen om eergisteren mee te trainen met de selectie en had zich ook niet afgemeld. Hij zou nu uit eigen initiatief zijn opgestapt, maar ik mag hopen dat dat is na een motiverende speech van de bondscoach.

Je zou kunnen zeggen dat de druiven zuur zijn voor Janssen die Bernadina geslecteerd heeft en nu door hem is teleurgesteld, maar volgens mij zijn de druiven het zuurst voor Gilmer Lampe. Hij had gewoon geselecteerd moeten zijn, en niet Bernadina voor wie ‘het EK in eigen land’ kennelijk helemaal niet zo’n big deal is.

Bernadina, afgelopen maandag tegen Tsjechië