20 april 2024
  • 11:02 Honkbal, zoals het hoorde
  • 13:35 San Marino bedenkt zich op de valreep en schrijft in voor Serie A 2023
  • 11:29 Italiaans honkbal verliest kampioensclub, maar krijgt 5 miljoen van NOC
  • 00:48 Mike Piazza haalt 2 Major League pitchers voor Azzurri bij WBC 2023
  • 19:53 Amerikaanse coaches gaan Italiaans honkbal verder ontwikkelen richting WBC 2023

Amsterdam, 9 september 2019 – “Verloren van Tsjechië…..is maar één woord voor…..SCHANDE”, dit was gisteren te lezen in een post in de Officiële Groep van de Koninklijke Nederlandse honk- en softbalbond (waar overigens niets ‘officieels’ aan is maar dat terzijde).

Het aantal reacties is enorm, 231 op het moment dat ik dit schrijf, en dat is nog zonder de reacties op de reacties op de reacties. Los van de vele reacties van mensen die ‘onze jongens’ een hart onder de riem willen steken zijn er ook twee soorten negatieve reacties. Dit zijn:

• Reacties van mensen die het niet eens zijn met het selectiebeleid en denken hun gelijk te kunnen halen over de ruggen van de spelers die wél geselecteerd zijn, en de bondscoach natuurlijk die hier verantwoordelijk voor is.
• Reacties van mensen die vinden dat ‘een’ Nederlands Team met Olympische ambities nooit van Tsjechië mag verliezen.

Om te beginnen dus het selectiebeleid. Het mag inmiddels wel duidelijk zijn dat ik dit graag anders zie. Maar dat is niet omdat ik denk dat we met het selecteren van meer Hoofdklasse spelers meer kans maken om Europees Kampioen te worden, of zelfs meer kans maken op een plekje op de Olympische Spelen in 2020. Ik zie dat graag anders omdat ik denk dat de toekomst van honkbal in Nederland, ook na 2020, meer gediend is met een Nederlands Team met spelers uit de Hoofdklasse. En omdat ik ervan overtuigd ben dat succes op een groot toernooi niets bijdraagt aan de groei van onze sport in Nederland. En die overtuiging is niet zomaar een meninkje, maar wetenschappelijk onderzoek onderschrijft dat, net als de ontwikkeling van het ledenaantal dat doen na ons Wereldkampioenschap in 2011 en de goede resultaten op de WBC en Premier12 van de jaren daarna.

Als je na het verlies tegen Tsjechië zegt dat het selectiebeleid de oorzaak is van dit slechte resultaat dan trek je wel een hele grote broek aan. Evert-Jan ‘t Hoen, Sidney de Jong en zeker ook Sharnol Adriana zullen heus een goede kijk hebben op de kwaliteiten van de spelers die geselecteerd zijn, én op de spelers uit de Hoofdklasse die allemaal niet geselecteerd zijn. Technisch Directeur Tjerk Smeets loopt ook al een tijdje mee en zal ook z’n honkbalkennis ingebracht hebben. Ja, ik vraag me af of de beste twee slagmensen uit de Hoofdklasse (resp. Denzel Richardson met .388 en Gilmer Lampe met .382) niet thuis horen in het Nederlands Team. En het feit dat de buitenvelders die tegen Tsjechië speelden ‘goed’ waren voor 1 uit 13 maakt die vraag niet minder prangend, maar zo simplistisch kun je er echt niet naar kijken. Was het maar zo simpel.

Ik denk dat de bondscoach ervan overtuigd is dat dit het beste team is waar hij op dit moment over kan beschikken. Dat dit dus het team is waarmee de meeste kans wordt gemaakt Europees Kampioen te worden. En ook dat dit de basis is voor het team dat kwalificatie voor de Olympische Spelen moet veiligstellen. Persoonlijk had ik na het debacle van 2016 Bernadina thuisgelaten, maar dat is alweer drie jaar geleden en misschien is er wel heel goed met hem gesproken en hoeven we nu niet meer bang te zijn dat ie halverwege het toernooi wegloopt. Ik hoop dat dat allemaal nog een keer naar buitenkomt want ik heb nachtenlang genoten van The Shark toen hij nog bij de Washington Nationals speelde, en ik zou graag weer op die manier naar deze speler kijken. Maar om nu “schande” te roepen omdat Daal, Rifaela, Clementina en Polonius zijn geselecteerd, omdat ik ze niet ken, is net zo vreemd als zeggen dat Van der Meer, Lampe, Boekhoudt, Daantji, Engelhardt of Halman wél geselecteerd zouden moeten worden. Op basis van kwaliteit kan ik dit niet, en kunnen maar heel weinig mensen dit wel, beoordelen. De statistieken van al deze spelers zijn in verschillende competities tot stand gekomen en daarmee dus totaal onvergelijkbaar. Het is dus nooit ‘schande’ dat dit de spelers in de selectie zijn.

Dan het platte feit op zich dat Nederland heeft verloren van Tsjechië of dat er vijf fouten gemaakt werden. Daar kunnen we volgens mij ook kort over zijn. Scorebordjournalistiek! Grote onzin. Op 25 juli jl. verloren de New York Yankees met 19-3 van de Boston Red Sox, was dat schande? Nee, gewoon een slechte wedstrijd, en dit jaar zal na 18 onderlinge wedstrijden de balans in het voordeel van de Yankees worden opgemaakt. Op diezelfde dag speelde de Minnesota Twins tegen de Chicago White Sox en maakte maar liefst vier veldfouten. Op een biljartlaken in de stralende zon, en dus en niet op een drassig veld in de stromende regen. Schande? Ik denk dat dat wel meevalt. Ze zullen er niet trots op zijn, maar dat gebeurt soms nu eenmaal. Minnesota staat na 143 wedstrijden bovenaan in de American League Central.

En Tsjechië is dus niet meer het team dat vroeger nog Tsjechoslowakije heette. Op de radio hoorde ik dat Andy Houtkamp ook nog tegen Tsjechoslowakije gespeeld heeft en dat het toen niet veel voorstelde. Zo’n verhaal heb ik ook, want met HCAW 2 speelden we in 1991 tijdens de Prague Baseball Week ook tegen Tsjechoslowakije. Ze konden er toen al wel íets van, maar wij wonnen nog net, in 13 innings. Maar we zijn een kleine 30 jaar verder en er is in Tsjechië vele jaren hard gewerkt en geïnvesteerd in de jeugd en dat komt er nu uit. Het is dus geen schande om één wedstrijd in de eerste ronde van een EK tegen dit team te verliezen.

Dan toch nog héél even het selectiebeleid, want in die discussie worden al een tijdje kromme vergelijkingen getrokken door mensen die ‘mijn’ punt over het (alleen) selecteren van Hoofdklasse spelers niet kunnen of willen begrijpen. Als deze mensen tot hier in dit stuk zijn gekomen nemen ze misschien ook even de tijd om de volgende argumenten te lezen. Mijn keuze voor Hoofdklasse spelers is voornamelijk ingegeven door de wil om de sport te laten overleven in Nederland en heeft veel minder te maken met de kwaliteit van het team dat nu geselecteerd is en de spelers die niet geselecteerd zijn.

Wat Italië en Israël doen is vele malen erger” zag ik ook nog ergens langskomen. Ja prima hoor, maar volgens mij heeft Italië het qua bond en leden nog veel  moeilijker dan wij in Nederland, wat zij doen met hun nationale team moeten ze lekker zelf weten, maar een voorbeeld zijn ze zeker niet voor ons. In Israël heb je al helemaal geen schaal in de breedtesport en hebben ze weinig dat ze kapot kunnen maken met het selecteren van allerlei Minor League spelers die weinig tot niets met het land Israël hebben. Ook geen land waar ik me sportief mee zou willen vergelijken.

Maar bij het voetbal doen ze het toch ook” zag ik ook langskomen, en dat is al helemaal een vlieger die niet opgaat. De KNVB heeft ongeveer 1.2 miljoen leden! Door heel het land kunnen kinderen op de fiets naar het veld en de competitiewedstrijden zijn maximaal een half uur rijden. Je speelt altijd tegen teams op ongeveer hetzelfde niveau met kinderen die ook ongeveer op dat niveau zitten. Misschien chargeer ik hier een beetje omdat ik er niet genoeg vanaf weet, maar als er al problemen zijn, zoals dus met het jeugdbeleid, dan is dat op een heel ander niveau, dan gaat dat niet over het voortbestaan van de sport, op korte termijn.O ja, hier ook héél veel media-aandacht voor de sport, voor de eredivisie én voor alle internationale competities.

Nee, als je dan toch een vergelijking wil maken dan moet je dat doen met de Major League. En dan bedoel ik met name de weigering van de MLB om spelers af te staan voor deelname aan het EK of het OKT. Dat doen ze omdat ze denken dat dat slecht is voor de clubs, slecht is voor de MLB. Een hele legitieme reden wat mij betreft. De MLB is er voor de MLB. De KNBSB zou er voor Nederland moeten zijn, dus kiezen voor spelers uit de Hoofdklasse omdat dit beter is voor Nederland, en niet omdat er dan makkelijker gewonnen gaat worden van Tsjechië, want daar zijn we het geloof ik wel met elkaar eens, zo simpel is het niet…

Hieronder het ‘bewijs’ van mijn eigen Tsjechische avontuur. Als eerste de voorkant van de honkbalkalender die begin 1992 door een collega van mijn vader in viervoud was meegenomen van een bezoek aan Praag. Niet alleen vanwege de honkballen op de voorkant, maar vooral ook voor de foto voor de maand juli met als bijschrift (achterin de kalender) “Dramatic moment during  Prage baseball week“. Ik speelde in die tijd dus ook al eerste honk.

Ronald Bouwman

RELATED ARTICLES