Amsterdam, 12 september 2016 – Gisteren zijn er voor de wedstrijd van het Nederlands team tegen Rusland zes oud internationals gehuldigd.

Danny Rombley, Michael Duursma, Vince Rooi, David Bergman, Bryan Engelhardt en Shaldimir Daantji werden het EK in Hoofddorp tegenoverstaand een bijna vol stadion bedankt en in het zonnetje gezet.

Ieder van deze voormalig internationals zal z’n eigen verhaal en reden hebben waarom hij niet meer in het Nederlands team speelt, maar dit jaar nog wel in de Nederlandse Hoofdklasse. Feit is dat dit niet in alle gevallen even netjes is gegaan. Afgedankt, aan de kant gezet en vervolgens vergeten.

Nou ja, natuurlijk niet vergeten door de clubs waar ze nog steeds spelen, maar wel vergeten door de bond voor wie ze gezamenlijk 757 interlands hebben gespeeld. Zo kon het gebeuren dat Rombley afgelopen juli tijdens de Honkbal Week Haarlem wél als “Legend” het veld kon betreden, maar dat hij nog geen officieel afscheid had kunnen nemen van Oranje.

Even daargelaten of het terecht is dat Rombley en de andere spelers niet meer in Oranje spelen of mogen spelen, het staat als een paal boven water dat deze heren het verdienen om netjes door de voordeur, in het bijzijn van een grote groep Oranje-fans, te vertrekken. En dat is nu gebeurd.

Ik heb begrepen dat de huldiging van gisteren tot stand is gekomen na een aantal positieve gesprekken met Bart Volkerijk, sinds 17 mei de nieuwe Algemeen Directeur van de KNBSB.

De huldiging van zondag werd zaterdag voorafgegaan door een persbericht dat door de KNBSB verspreid werd én een lang stuk op de Nederlandse Honkbalsite waar de prestaties van de heren nog een keer goed belicht werden.

Ik kon zelf gisteren niet aanwezig zijn vanwege eigen honkbalverplichtingen, maar wil vanaf deze plek de heren bedanken voor hun bijdrage aan het Nederlandse honkbal.

Ook gaat er hier een bedankje naar Bart Volkerijk die als oud international wél begrijpt dat je je helden moet koesteren. Beter laat dan nooit.